Kendimi bildim bileli elim kalem tutar, yazarım… Köşe yazısı, şiir, hikaye, senaryo, parodi…
1968 yılından bu yana yazdığım şiirleri şu ana kadar 6 kitabımda topladım, ekonomik nedenlerden ötürü anıları içeren 2 kitabım da, doğumlarını bekliyor…
Mütevazı bir şair ve yazarım…
İnsanın duyduklarını, en yakınındakilerle bile paylaşamadıklarını satırlara karalayarak kalabalıklara asması, ölümsüzleştirip, sonraki nesillerine miras bırakması çok anlamlı bir girişim !…
Sorunlu sanatçılar dünyasında, meğerse şairler en mutsuz olanları, en kötü “son”larla tanışanlarmış… Hatta şairlerden “Talihsiz sanatçılar” diye söz edilmiş…
Elimdeki kitapta tüm yazarların ve şairlerin diğer sanatçılardan biraz daha çatlak olduğu, alkolizmin, ruhsal sorunların, depresyonun ve intiharın daha çok görüldüğü ifade edilmekte…
Yaşamın hep kısalığından söz ederler… Doğrudur !… Yaşam kısadır !… Tüm acımasızlığının bazen kanattığı bazense okşadığı kalpler bu yükü çoğu zaman taşıyamaz, hayat birden noktalanır… İşte bu noktalanma üzerine yapılan ciddi bir ankette şairlerin çok erken yaşama veda ettikleri sonucu çıkmış…Çok yönlülüğümün arkasına sığınarak, bu araştırmayı önemsemek istemememe rağmen gene de dayanamayıp okudum…
Bir Amerikan dergisi elimdeki… Araştırmayı yapan bir psikolog… Profesör James C. KAUFMAN… Yer : California Eyalet Üniversitesi… San Bernardino Kampusu Öğrene Araştırmaları Enstitüsü…
Araştırma içeriğinde Türk şairlerinin de bulunduğu tam 1987 ölü edebiyatçı var !… Önde gelenleri, Amerikalı, Türk, Kanadalı, Meksikalı, Çinli, Doğu Avrupalı erkek ve bayan romancıların, şairlerin, oyun yazarlarının ve araştırmacılar… (Ne yazık ki tarife tıpa tıp uyuyorum !…)
Buna göre şairlerin yaşam ortalamaları 62,2 yıl, araştırmacı yazarlar 67,9 yıl, oyun yazarları 63,4 yıl, romancılar ise 66 yıl… (Çok yaşamak için bundan böyle araştırmacı yazarlığıma ağırlık veriyorum !…)
Türk yazarlarla ilgili olarak, Akdeniz Üniversitesi Psikoloji Bölümü’nden Profesör Günseli Oral ile iş birliği yapılmış… Ortaya çıkan sonuçta sadece Türk şairleri arasındaki tabloda 62,1 ortalaması var…
Kitapta şairlerin daha fazla düşündüğü, fazla düşünen insanların depresyona daha yakın oldukları, zirveye erken yaşta ve yalnız çıktıkları, içe dönük, dışavurumcu, üretimci oldukları için ruhsal sorunlara daha meyilli oldukları, böylelikle kendi hayatlarını törpüledikleri anlatılıyor…
Oral, verdiği bilgilerde Türk şairinin biyografisini de şöyle çizmiş…
Türk şairlerin çoğu farklı meslek gruplarından gelmekte ve şairliği hobi olarak yapmaktalar… Oysa Batı’da şairlik kazancı yüksek bir meslek…
Araştırmanın Türkiye ile ilgili bölümünün,şöyle bir zamansız yitirdiğimiz şairlere bakarak doğruluğunu üzülerek kabul ediyorum…
25 yaşında beyin kanamasından kaybettiğimiz ZEKAİ ÖNGER, 29 yaşında intihar eden NİLGÜN MARMARA, 36 yaşında kaybettiğimiz ORHAN VELİ KANIK, 46 yaşında hayata veda eden CAHİT SITKI TARANCI, 58 yaşlarında hayata gözlerini yuman EDİP CANSEVER, ÖZDEMİR ASAF, TURGUT UYAR…
Tüm dileğim sadece araştırmaları yapılan edebiyatçıların değil, tüm gerçek sanatçıların ülkemizde refah içerisinde, insanca, sağlıklı, dertsiz ve saygın, uzun bir ömür içinde yaşamaları…
İçimizde bunu fazlasıyla hak edenler çoğunlukta…
EPİRDEN 