Yıl 1930…
Aralık 23…
Yer Menemen…
Derviş Mehmet ile üç beş çapulcu yardakçısı ellerinde yeşil şeriat bayraklarıyla Menemen’e girerler…
“Mehdi” olduğunu iddia eden, ve şeriat düzeni isteyen Derviş Mehmet halkı zorla etrafına toplar, ayaklanmaya çağırır…
Karşısına yüreğiyle dikilen asteğmen Kubilay’ı tüfeğiyle vuran Derviş Mehmet ve yandaşları, göreve koşup gelen Hasan ve Şevki adlı iki bekçiyi de şehit eder… Bununla da kalmazlar, asteğmen Kubilay’ın görülmemiş vahşilikte başını keserler ve bir çubuğa geçirerek eylemlerine devam ederlerken alay komutanlığından gelen birliğin ateşi ile öldürülürler… Cumhuriyet rejimine karşı yapılan sinsi, planlı ayaklanma da böylece bastırılmış olur…
“Menemen olayları” taşıdığı anlam ve bu kuşaklara kadar, önemini yitirmeden taşıdığı mesajlar açısından büyük önem arz etmektedir…
Medeniyetten, dinden, bilimden ve akıldan nasibini alamamış, dini kendi sapık ve gayri meşru amaçları doğrultusunda kullanmaya çalışan, kara ve örümcek kafalı insan müsveddelerinin zaman zaman karşı oldukları devrimin en kutsal ve insani parçası olan “Demokrasi”nin hoşgörüsünden istifade ederek ortaya çıkıp boy göstermeleri günümüzde gittikçe artrak görülebilmekte ve cumhuriyetimizin temel değerlerini ciddi şekilde tehdit edebilmektedir…
“Kubilay” adı ve kişiliğiyle, “Menemen olayları” da sonuçlarıyla, Türkiye Cumhuriyeti’nin laik ve demokratik yapısını hedef alacak gafillere karşı birey olarak gözümüzü kırpmadan vatan, bayrak aşkıyla siper edeceğimiz gövdemizi ve de kararlılığımızı, sonuçlarıyla birlikte göstermesi açısından toplumumuz için bir unutulmaz örnek olmuşlardır…
Devrim şehidimiz Kubilay’ın, Bekçi Hasan’ın, Bekçi Şevket’in aziz anıları önünde bir kez daha saygıyla eğiliyorum…
EPİRDEN 