Yönetmenliğini üstlendiğim, “Altın Portakal”lı görüntü yönetmeni Aytekin Çakmakçı‘nın kameralarıyla, tüm konserlerimin usta ışıkçısı Zihni Keklik‘in (Show Işık) harikalar yarattığı bu klibi 1992 yılında Ataköy Marina’da çektik…
Rahmetli asistanım, güzeller güzeli Nil Pınar‘ın da yer aldığı klip için akşam tüm hazırlıklarımızı yapmışken Cem morali çok bozuk geldi… Klipte yer alamayacak kadar kötüydü… Oysa o ana kadar epey para harcamıştım seti kurana kadar ve çekimi erteleme lüksümüz yoktu…
Cem‘i bir bara soktum, önüne bir şişe viski koydum…
Klip için yaklaşık 2 saat rötar yapmıştık ama Cem de tam kıvama (!) gelmişti… Çakır keyif idi, çok şükür ayakta duracak, tek başına yürüyecek (!) kadar idare ediliyordu…
En büyük sorun dışarıdan verdiğimiz müziğe senkron tutturmada epey güçlük çekiyor olmasıydı… Ama her şeye rağmen dediim gibi tam istediğim kıvamdaydı…
Hiçbir kadın bir erkeği, hiçbir erkek bir kadını bu biçim sevmemişti ve kişi bir aşk ayrılığı sonrası ancak bu denli yıkılmış olurdu…
Sabah gün ağarırken klibi bitirmiş olmanın mutluluğu vardı… Yorgunluk da had safhadaydı…
Birkaç saat temizlik yapan bir barda şekerleme yaptıktan sonra öğle üzeri soluğu montaj stüdyosunda aldım…
Herkesin görüşü; Cem’in en güzel klibi olduğu yönünde…
Sosyal medyada yaklaşık bir milyon kez seyredilen bu klibi gelin bir kez daha, hiç seyredemeyenlerle birlikte keyifle ve büyük ustayı yad ederek izleyelim…
EPİRDEN 